Günümüzde, bilimsel ve teknolojik ilerlemenin dişhekimliği bilimine katkıları sayesinde, öncelikle dişi tedavi etmek ve ağızda tutmak hedeflenmektedir.

Bazı durumlarda, hasta sağlığını koruma veya tedavi planlaması nedeniyle diş çekimine başvurulmaktadır. Bu durumları şöyle özetleyebiliriz:

• İleri derecede çürük ve madde kaybı yüzünden tedaviyle kurtarılamayan dişler.
• Tam sürememiş (gömük) ve sorun yaratan dişler.
• Kist ya da tümör içindeki dişler.
• Zamanında düşmeyen süt dişleri.
• Kanal tedavisine rağmen kurtarılamayan apseli dişler.
• Çarpma sonucu, tedavisi mümkün olmayacak şekilde kırılan dişler.
• İleri derecede dişeti iltihabı nedeniyle sallanan dişler.
• Aşırı konum değişikliği nedeniyle sorun yaratan dişler
• Yer darlığı nedeniyle ortodontik tedaviye yardımcı olmak amacıyla, sorunsuz olduğu halde bazı dişler çekilebilir.

Hiçbir protez doğal dişin yerini tam olarak tutmaz. İltihaplı bir dişin çekilip yerine implant veya köprü protezi yapılmasındansa; o dişin kanal tedavisi yapılarak uygun şekilde restore edilmesi çok daha az maliyetlidir. Dişin canlılığını sağlayan pulpa dokusunun çıkartılmasına ve madde kaybının fazla olmasına bağlı olarak; tedavi edilen diş kırılmaya karşı daha hassas hale gelebilir.

Üst restorasyon için dişe dolgu veya kuron yapılması kararı verilirken; bu duruma dikkat edilmelidir. Endodontik tedavi görmüş dişler, uzun yıllar ağızda kalmakta ve çiğneme fonksiyonunun devamlılığına ve estetiğin sağlanmasına yardımcı olmaktadırlar. İyi bir kanal tedavisi yapılan diş, doğru ağız-diş bakımı ile bir ömür boyu kullanılabilir. Tedavi edilen dişte tekrar çürük oluşması riskine karşı ve ileride ortaya çıkabilecek diğer sorunların önlenmesi için düzenli ağız-diş bakımı ve düzenli diş hekimi muayenesi gereklidir.